İnsanlık zor günleri geçirmekte ve neye uğradığını anlayamadı bile.. Nehirler gibi akıp giden bir hayatımızın önüne adeta setler çekilse de, hayatın aktığını anladık belkide.
Sıkıştı kaldı insanlık! Günlerin ve anlamlandıramadığı anların içerisinde.
Alışkın olmadığı bir sıradanlık içinde yaşamaya başladı insanlık, bence!!!
Bu günler geçecektir elbet diye umutlandı! Belki de.
Tüm ezberler değişse de, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diye hüzünlense de, bırakmadı insanlık elinden umudu birkez bile.
Umutlar! Evet, umutlar olsa da, Belki de haklılar hüzünlerinde.
Ve insanlık! Yazdı, çizdi, konuştu ve güne mana yükledi bu günlerde. Ne olduğumuzdan çok, neye kavramına büründük adeta.
Herşey geçtiğinde, kelebek etkisi gibi dünyanın öteki ucunda yaşayan Çinli birini suçlayarak uyanacağız, bir sabah yeni bir dünyaya belki de!. Bugün evlerimizden çıkamıyor kayıplar veriyorsak da, umarım! Bu süreçten dünya insanlığı davranışlarının tüm dünyayı etkileyebileceğini, değiştirebileceğini fark etmiş ve o bilinçle hareket ediyor olarak çıkmış olacaktır.
Panik, korku, endişe ve umutsuzluk dörtlüsü bugünlerin en büyük düşmanları ve bu dörtlü en az koronavirüsün kendisi kadar tehlikeli. Güzel şeylere fazlasıyla ihtiyacımız olduğu günlerdeyiz.
Nasıl da özlemişiz bir araya gelmeyi, üretmeyi, güzel şeyler yapmayı, güzel şeyler başarmayı…
Güzel şeyler üzerine konuşmayı… Hepimiz bu süreçte daha önce fark etmediğimiz mutluluk nedenlerini nasıl da fark ettik…
Bir kitapçıda uzun uzun kitaplara dokunmak, dolmuşa otobüse korkmadan binebilmek, bir kafede oturup çay kahve içebilmek, toplamtı günlerimizi beklemek … Şüphesiz sorgusuz sualsiz sarılabilmek, ne büyük lüksmüş meğer! Bu günlerde anlayış ve sabır en çok ihtiyacımız olan şeyler…
Kolonya sürer gibi, dezenfektan sıkar gibi hoşgörü, anlayış ve sabır sürmeli yüreklerimize… Bir tohumun toprağın altına kapanması gibi kapandık evlerimize…
Elbet çatlayacak ve biz de ereceğiz bahara.. Ay ve yıldız da ayrı ama aynı bilin ki onlar gökyüzündeler. Bizlerde aynı gökyüzünün altında ayrı düştük belki sevdiklerimizden. Yine bir araya geleceğiz yine güzel şeyler yapacağız yine sorgusuz sualsiz kucaklayacağız birbirimizi. Bir süre daha sosyal mesafe kuralına uyacağız belki ama ne demişler: Gönüller bir olsun… | 
