Toplumumuzda alışılagelmiş bir gelenek vardır: Bir cenaze olduğunda, bir mevlid gecesinde ya da kabristan ziyaretinde Yâsîn Suresi okunur.
Çoğu kişi, bu okumanın ölen kişiye fayda sağlayacağına inanır. Oysa Yâsîn’in anlamına ve Kur’an’ın mesajına yakından baktığımızda, bu algının sorgulanması gerektiğini görürüz.
'Yâ' bir hitap tarzıdır. 'Sîn' ise çoğul haldeki insanı, yani insanları ifade eder. Dolayısıyla Yâsîn, doğrudan yaşayanlara seslenir: "Ey insanlar!"
Bu sesleniş, Kur’an’ın kalbi olarak anılan bir sûrenin girişinde yer alır.
Yâsîn, ölülere değil, dirilere okunmalıdır. Çünkü ölüler için artık amel defteri kapanmıştır. Onlara fayda sağlayacak tek şey, hayattayken yaptıkları iyiliklerdir. Yâsîn’in asıl amacı, yaşayanların hal ve gidişlerini Kur’an’a uyarlamaları, ibret almaları ve hayatlarını yeniden gözden geçirmeleridir.
Bugün toplumda Yâsîn’i sadece cenazelerle ilişkilendirmek, onun mesajını daraltmak anlamına geliyor. Oysa Yâsîn, hayatın tam ortasına sesleniyor. İnsanlara, adaletli olmalarını, imanlarını tazelemelerini, dünyada yaptıkları işlerin ahirette karşılığını göreceklerini hatırlatıyor.
Kısacası, Yâsîn ölülere değil, dirilere okunur. Çünkü yaşayanların hâl ve gidişatını düzeltmek, toplumu daha adil, daha vicdanlı ve daha bilinçli kılmak için bir çağrıdır. Ölülere faydası yoktur; ama dirilere ışık tutar.
Facebook Yorum
Yorum Yazın